اهمیت رزمایش سه کشور ایران، چین و روسیه در چیست؟ - مجله وبلاگ فروش

با تور چین سفری خاطره انگیز را تجربه کنید.

مهسا مژدهی: مانور دریایی ایران، چین و روسیه،با عنوانکمربند امنیتی دریاییدر چابهار کلید خورده است. روینمودها متفاوتی به این اتفاق وجود دارد. بعضی می گویند که رزمایش پاسخی به آمریکاست که در خلیج فارس پرسه می زند و متحدانش را به ائتلاف در این آب ها فرا می خواند و بعضی دیگر معتقدند که این موضوع با توجه به نوع مانور، نمی تواند یک هشدار باشد بلکه نشان دادن آمادگی ایران در قبال شرایط هایی است که ممکن است در آینده پیش بیاید. از ائتلافاتی که با حضور غربی ها در خلیج فارس به راه افتاده، به عنوان اقداماتی مخرب یاد می گردد و در مقابل آن ایران هم متحدانی برای خودش دارد که بتواند مقابل این اقدامات مخرب مقاومت کند. تا کنون پیشنهادهای تهران برای اینکه مشکل امنیتی و دفاعی در آب های منطقه را خود کشورهای خلیج فارس بی اتکا به کشورهای غربی حل نمایند، پاسخی نگرفته و لشگرکشی ها هنوز ادامه دارد. در مقابل تهران هم از نفوذی که بر متحدانش دارد استفاده نموده است. در خبرنگاران با حسین ملائک سفیر سابق ایران در چین و کارشناس مسائل بین الملل مصاحبه نموده ایم:

مانور دریایی برگزار شده میان سه کشور ایران، چین و روسیه از چه زاویه ای اهمیت دارد؟ به اعتقاد بعضی این اتفاق می تواند پیغام قدرتمندی برای غربی ها و رقبای منطقه ای ایران باشد. به نظر شما پیغام این رزمایش برای دیگر کشورهایی که در آن حضور ندارند، چیست؟

باید توجه کنیم که این مانور با ماهیت دفاعی و یاری رسانی شکل گرفته است و ماهیت تهاجمی یا عملیاتی برای دریافت یک موضع یا به دست آوردن یک هدف ندارد. این مانور موضوع دفاعی و حمایت از کشتیرانی و ... را داراست و همانطور که چینی ها حاضر نشده اند تا جنبه دفاعی بدهند، به نظر من ما هم باید همین فرایند را در پیش بگیریم.

از سوی دیگر باید این موضوع را در نظر بگیریم که این اولین ائتلافی است که به صورت عملی در این منطقه اجرا شده است. روسیه تاکنون هیچ عملیات مشابهی را در اینجا نداشته و چین هم تاکنون به شکل مانور و... در منطقه نبوده است و تنها چند بار به حضور و سرزدن اکتفا نموده. این اتفاق را باید به عنوان یک عمل جدید و ائتلافی دانست که در آینده بتواند حتی شکل دیگری به خود بگیرد و زمینه ساز اتفاقات دیگری باشد.

مانوری که برگزار شده یک پیغام برای کسانی دارد که در منطقه به دنبال آلترناتیوهای دیگر هستند و پای کشورهای غربی و آسیایی را به میان کشیده اند. حالا ایران هم یک آورده جدید به منطقه دارد که از حمایت ویژه روسیه، در درجه اول و سپس چین برخوردار است که هر دو به هر حال قدرت های مهمی هستند.

به نظر می رسد که ایران حساب ویژه ای بر روی مانور مشترک با این دو کشور باز نموده و برای این اتفاق اهمیت خوبی قائل است. کشورمان چه استفاده ای می تواند از شرایط پیش آمده بکند و این رزمایش مشترک چه اهمیتی برای تهران دارد؟

چیزی که اهمیت دارد این است که ایران بتواند از این موقعیت برای ارتقاء شرایط خود استفاده کند. کشور ما در حال حاضر در شرایط معمولی قرار ندارد و ایران باید بتواند خودش را از شرایط فعلی خارج کند. مانور مشترک فعلی می تواند به افزایش مصونیت کشور ما هم یاری کند. حتی اگر اتفاقی که در حال حاضر می افتد، تاکتیکی باشد اما استراتژی تاثیرگزاری است.

کشور ما در رقابت تنگاتنگی قرار گرفته است. در شرایط فعلی ما باید بتوانیم فضا را کمی برای خود باز کنیم. این هم به معنای باز کردن فضای سیاسی است و هم جنبه مالی دارد. از طرف دیگر، گروه مقابل هم مدام حلقه را بر ایران تنگ تر میکند و ایران را وا می دارد تا فشار بیاورد که این فضا را مقداری برای خودش باز کند یا حداقل در این راستا حرکت داشته باشد.

در نقطه مقابل ایران کشورهای عربی در منطقه که با کشور ما مشکلاتی دارند، نیروها و مهره های خودشان را چیده اند و همه را به منطقه کشانده اند. بعضی کشورهای اروپایی، آمریکا و حتی ژاپن را به خلیج فارس کشانده اند و در آن سمت هیچ کس را کم ندارند. اما در این سو ایران هم مشغول فشار آوردن است تا جای خود را باز کند و از میزان فشارهایی که برایش وجود دارد، کم گردد. نکته مهمی که وجود دارد این است که هم چینی ها و هم روس ها حاضر شدند که قدمی بردارند. این البته برای آنها هم فوایدی دارد.

به نظر آمریکایی ها از این مانور چندان تعجبی نکردند. آنها تنها به این بسنده کردند که بگویند اوضاع را تحت نظر دارند.

موضع گیری آمریکا، یک موضع گیری استاندارد منفی بود. این کشور اتفاقی که در حال افتادن است را به رسمیت شناخت. این اتفاقی است که ایالات متحده با آن مخالف است و می گوید که آن را کنترل می نماید و به دلیل نوع واکنش می توانیم بگوییم که موضع آنها استانداردها را با خود داشت و در عین حال با توجه به ارتباط دو کشور و.. بعد منفی هم به آن اضافه شده بود.

چین کمی خونسردتر از روسیه به نظر می رسد و سعی می نماید این اتفاق را چندان پیچیده نبیند. موضوع پکن و مسکو را چطور می گردد تحلیل کرد؟

رویکرد چینی ها اینطور بود که یک کار روتین انجام گرفته و این اتفاق پیچیده و ویژه ای نیست. این واکنش از سوی چینی ها نرمال است آنها اگر موشک هم هوا نمایند از چنین موضعی رفتار خواهند کرد و واکنشی مشابهی نشان خواهند داد. اما در مقابل روس ها از اتفاقی که در حال افتادن است هیجان زده هستند. آنها بعد از ایران بیشترین سود سیاسی را از این مانور مشترک دریایی با چین و ایران را خواهند برد. به همین دلیل در هنگام اعلام شروع مانور هم هیجان زده بودند. روس ها بعد از ماجرای سوریه متوجه شدند که باید جدی تر وارد معادلات دنیای شوند و در مقابل ایالات متحده قدرتی در سطح بین المللی به دست بیاورند. پوتین 5 سال پیش به سوریه رفت و گفت این موضوع را شش ماهه حل و فصل می نماید و البته تا امروز هم به حضورش در این کشور خاتمه نداده.اما در این کشور به دستاوردهای زیادی دست پیدا نموده و توافق نامه های خوبی داشته. آنها در ارتباط با ترکیه هم پیروز عمل کردند و به دنیا نشان دادند که روس ها حتی با یک کشور عضو ناتو هم می توانند توافق نمایند و ارتباط خوبی داشته باشند. روسیه در حقیقت تغییر استراتژی داده و آنها می دانند که از این پس باید بیش از قبل در سطح دنیای کار نمایند.

در ارتباط با روسیه، خلیج فارس تنها منطقه ای است که آنها هیچ وقت دستشان به آن نرسیده است و نتوانسته اند آورده خوبی داشته باشند. در حال حاضر مانور مشترک با ایران و چین در ایران حتی اگر درجایی غیر از خلیج فارس هم باشد، بسیار اهمیت دارد. به نظر می رسد که همانقدر که آمریکایی ها به هر دلیل توانسته اند در منطقه پایگاه داشته باشند، روس ها هم می توانند برای خود با استفاده از چنین روابطی مانند مانورها و رزمایش های مشترک و یا ائتلافاتی با کشورها، جای پایی در منطقه برای خودش دست و پا کند.

23/ 312 310